เมื่อช่วงสัปดาห์ก่อน มีหนึ่งในงานน่าสนใจที่พึ่งเกิดขึ้นไปอย่าง Big Revival Club Vol.3 โดยรอบนี้เป็นการผนึกกำลังด้วยธีม “Music Without Boarders” ที่ทีมผู้จัดตั้งเป้าหมายไว้ว่าทุกคนจะได้รับอะไรกลับไปไม่มากก็น้อย
เพราะดนตรีไม่มีพรมแดน พวกเขาจึงอยากให้ทุกคนลองสัมผัสประสบการณ์ใหม่ ๆ ในชื่อของ “Revival Club” หรือโปรเจกต์แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทางดนตรีที่เป็นการจับมือกับ Wildest Youth พร้อมทีม NPCᴺ และ TCRC Records นอกเหนืองานทอล์ค ๆ ที่คอยแชร์กันระหว่างนักดนตรี บุคคลทั่วไป และผู้ที่คลุกคลีอยู่ในวงการเพลง ยังมีอีเวนต์ที่ไว้โชว์ศักยภาพของศิลปินไทย จีน และไต้หวัน โดยเริ่มที่ Mango Studio ในตัวเมืองขอนแก่นเป็นเมืองแรก ก่อนพวกเขาจะขนทัพวงดนตรีเพื่อเดินทางมาจัดงานคอนเสิร์ตต่อตามเวนิวต่าง ๆ รอบกรุงเทพฯ อาทิ The Rock Pub, JAM, Noise House Lat Phrao และ Blueprint Livehouse ในวันที่ 17 พฤศจิกายน 2566
Cloud Behind ทักทายเราด้วย ’ฝันจำลอง’ หนึ่งในแทร็กจากอัลบั้ม Self-Titled ชวนละเมอที่สร้างบรรยากาศให้ค่ำวันศุกร์ดำเนินไปแบบฟุ้ง ๆ ถัดมาเป็นเพลง ‘คิดถึง’ ที่ฝากเนื้อหาน่ารักนุ่มนวล “ภายใต้ท้องฟ้าหลากสี…คงจะดีกว่านี้…หากฉันมีเธอ…อยู่ด้วยกัน” กับเมโลดี้และจังหวะสตรัมพร้อมการส่งท่อนโซโล่กีตาร์สุดบาดใจ ส่วนตัวเราชอบเพลงนี้มาก ๆ พอกลับมาฟังก็ได้โมเมนต์ที่ต่างออกไปตลอด
ระหว่างโชว์ วงได้หยิบซิงเกิลใหม่จำนวนสองเพลงมาเล่น โดยมีริฟฟ์กีตาร์กลิ่นอายพาวเวอร์ป๊อปที่ประสานขึ้นมาอย่างน่าสนใจ ซึ่งสลับเปลี่ยนกับซาวด์ซินธิไซเซอร์ในเพลงถัดมาบนท่วงทำนองที่เพลิดเพลิน ก่อนช่วงสุดท้าย พวกเขาจะเหลือไว้เพียงเสียงแอมเบียนต์ของกีตาร์หนึ่งตัว แล้วเริ่มบิวด์ผู้ชมอีกครั้งผ่านเพลง ‘ลาฝัน’ จากริทึ่มกลองประกอบเบสไลน์ที่แฟนคลับคุ้นหูกันดี
และบางครั้งท้องฟ้าก็ไม่ได้สวยงามเสมอ นั่นจึงเป็นที่มาของพาร์ทดนตรีบางส่วนที่พวกเขาใช้อธิบายถึงเมฆฝนอย่างสามเพลงในเซ็ตนี้ อาทิ ‘เทา’ ที่ค่อย ๆ เชื่อมซาวด์พร่ามัวเข้าสู่ ‘โลกส่วนตัว’ อันพาเราด่ำดิ่งลงไป ‘ในอวกาศสีดำ’ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าวงยังมีวิธีการเล่าเรื่องที่ใส่อารมณ์หม่นเศร้าได้สมบูรณ์แบบอยู่ หากแต่ความผิดหวังเสียใจนั้นจะลอยหายไปในไม่ช้า ทันทีที่ ‘ใจ’ เสิร์ฟริฟฟ์กีตาร์วิ่ง ๆ คลอจังหวะอัพบีทผสมฮุกร้องและเสียงแตกฉบับนอยซ์ป๊อปคู่เพลง ‘Healthy Love’ และ ‘Heart Space (11.59)’ ทุกอย่างก็กลับมาสดใสเหมือนเคย
ต่อกันที่ 太空蒼蠅 Space Fly วงดนตรีสามชิ้นจากไต้หวันที่พวกเขาผสานแนวพังค์ เอ็กซ์เพอริเมนทอล และนอยซ์ร็อก ซึ่งปลุกปั่นความเฮี้ยนผ่านการระเบิดย่านเสียงพร้อมจังหวะสาดลูกกลองแบบไม่ประนีประนอม แม้สองเพลงแรกของเซ็ตลิสต์จะทำสายกีตาร์ขาดไปหนึ่งก็ไม่หวั่น คือจังหวะนั้นต้องขอบคุณเอียร์ปลั๊กจริง ๆ เพราะซาวด์ตรงหน้าเล่นเอาเรานัวไปหมด ทว่าไดนามิกในแต่ละบทเพลงที่ทอดยาวกว่าครึ่งชั่วโมงล้วนเฉียบคมและกรีดแทงอย่างอลังการ ทั้งเพอร์ฟอร์แมนซ์กับสเตจไลท์ติ้งที่วงรีเควสให้ดูลึกลับอันตราย ประกอบด้วยดนตรีที่รวดเร็วและแม่นยำจนอยากทะลุออกนอกจักรวาลไปเลย
Lesssugär ส่งเมโลดี้รสขมที่แฝงความหวานในปริมาณพอดีด้วยผลงานเพลงสไตล์ชูเกสเจืออิเล็กโทรป๊อปจาก EP ‘Internet Teenage Lover’ กับเสียงแอมเบียนต์ขับกล่อมจาง ๆ ก่อนพวกเขาจะบรรเลง ‘trynafindyou’ และ ‘Kate’ ที่ล่องลอยไม่ต่างจากภาพของคนดูที่กำลังเคลิบเคลิ้ม ถึงช่วงแรกฟางค์จะมีท่าทีเขินอายเล็กน้อย แต่ไม่เป็นอุปสรรคในช่วงกลางไปจนถึงหลังโชว์เลย เมื่อองค์ประกอบดนตรีของเจ แพท เด่น ถูกเล่นอย่างเข้าขากัน
โดยสองซิงเกิลใหม่ที่จะปล่อยภายในเดือนมกราคมปีหน้า ทางวงก็หยิบมาลองเชิงพร้อมเพลงลับอย่าง ‘WRWM (Wanna Ride With Me)’ ที่แอบกระซิบว่าไม่มีบนสตรีมมิงแพลตฟอร์มที่ไหนอย่างแน่นอน เพราะเป็นโบนัสแทร็กที่จะแนบมาในซีดี Japanese Edition เท่านั้น ถัดมาคือ ‘Reply Reply Reply’ และ ‘Nicorrett’ ซาวด์วิบวับเคล้าไลน์กีตาร์ที่พอเสริมให้มู้ดเพลงลื่นไหลใกล้เคียงกับเสียงร้องของเธอ
ระหว่างโชว์ก็มีการตอบรับเสียงอัสอัสเป็นระยะ (หลายคนอาจสงสัยว่า ”อัสอัส” แปลว่าอะไรกันแน่ จริง ๆ เราจะแปลว่าสุดยอด เจ๋งเป๋ง หรืออะไรก็ได้ เพราะมันเป็นภาษาเฉพาะที่ชาวแก๊ง TrashLab ตั้งขึ้นมา) ก่อนปิดท้ายกันที่เพลงจังหวะสนุกสนานอย่าง ‘Stay Away Go!’ กับ ‘Wanna Get Hurt’ ที่ทุกคนเริ่มโยกตามทำนองและช่วยร้องท่อนฮุก “I don’t wanna hide right now…” แบบพร้อมเพรียง เติมความชุ่มชื่นให้กับหัวใจของวงสุด ๆ
มาถึงอีกหนึ่งวงไฮไลต์ประจำงาน 髒手指 Oh! Dirty Fingers ร็อกแบนด์คาแรกเตอร์ชัดจากเมืองเซี่ยงไฮ้ที่แหกคอกแถมโด่งดังในบ้านเกิดของตัวเอง พวกเขารวมดนตรีโพรเกรสซิฟ การาจพังค์ บนจังหวะที่คาดเดาไม่ได้ว่าจู่ ๆ จะผ่อนแรงหรือกระหน่ำซัดตอนไหน เพอร์ฟอร์มและเซ็ตลิสต์โดยรวมจากอัลบั้ม ‘多米力高威威维利星 Planet Dominic Vivavilli’ จึงทำให้รู้สึกเหมือนนั่งอยู่บนรถไฟเหาะที่เร้าใจ
สิ่งที่เราชอบมากคือไดนามิกในแต่ละเพลงที่ประกอบด้วยช่วงเบรคนุ่ม ๆ หรือบางครั้งก็เร่งเทมโปจนหน้าสั่น ซึ่งทางวงยังใส่ลูกเล่น เช่น sleigh bells และดรัมบีทที่เสริมท่อนเคาะ cowbell เข้ามาอย่างสนุกสนาน ยิ่งพอเจอลีลาสุดเกเรของนักร้องนำที่ทั้งสะบัดคอโยกเอวแล้ว ยิ่งพาคนไทย ฝรั่ง จีน และไต้หวัน เต้นแบบคลั่งกันไปข้าง เพราะดนตรีม่วนจริง เราเชื่อว่าพวกเขาเป็นศิลปินที่เปิดโลกให้ใครหลายคน ณ ตรงนั้นพอสมควร
แบม นักเขียนน้องเล็กที่ชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงในเวลาเดียวกัน ปัจจุบันกลับมาทำเพจ Listenist