Egyptian Blue คือวงดนตรีโพสต์พังค์จากเมืองไบรตัน ประเทศอังกฤษ สังกัด Yala! Records สไตล์เพลงของพวกเขาได้รับอิทธิพลจากคลาสสิคพังค์ช่วงยุค 80s และอินดี้ร็อกปี 2000s ตั้งแต่ไลน์กีตาร์กับริทึ่มสุดโดดเด้งแต่เฉียบแหลม ประกอบจังหวะรวดเร็วที่ชวนขยับร่างกายจนแทบจะหยุดหายใจ พร้อมเสียงร้องกึ่งตะโกนกับคอรัสที่เข้าขากันอย่างลงตัว ทำให้วงนี้กลายเป็นที่ชื่นชอบของแฟนเพลงสาย Post-Brexit New Wave แบบไม่ต้องสงสัย
ผลงาน EP Collateral Damage ที่ถูกปล่อยออกมาในปี 2019 อาจไม่ใช่ผลงานเพลงที่เป็นที่สุดของวง พวกเขาจึงพยายามปรับโครงสร้างและพัฒนาแนวทางต่อจนเกิดเป็นอัลบั้มเต็มชุดแรกที่ผสานกลิ่นอายดนตรีหลากหลายแนวเอาไว้ในบรรยากาศที่คล้ายคลึง The Clash จากอัลบั้ม ‘London Calling’ รวมถึงผลงานของ Gang of Four ในอัลบั้ม ‘Entertainment’ และ This Heat ในชื่อเดียวกัน กระทั่งเมโลดี้ไลน์สนุกสนานแบบวง Foals โดยพวกเขายังได้ Theo Verney โปรดิวเซอร์ที่ทำงานร่วมกับ English Teacher และ FUR มาช่วยอีกแรง
นอกเหนือพาร์ทดนตรีที่สุขุมมากชั้นเชิงแล้ว A Living Commodity ก็มีความเปี่ยมชีวิตและพลังทางเสียงอันแลกมากับเนื้อหาที่สะท้อนถึงความเปราะบางในจิตใจ ทางฟรอนต์แมนของวงเคยอธิบายไว้ว่า บทเพลงส่วนใหญ่ของพวกเขามักบอกเล่าถึงการต่อสู้ด้านมืดทางอารมณ์ และบางครั้งมันยังเป็นการหลีกหนีจากความจริงที่กำลังเผชิญอยู่ ทว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการสร้างผลงานชุดนี้คือการได้สำรวจความรู้สึกนึกคิดอย่างอิสระ เพื่อปลดปล่อยมันออกมาเสมือนการได้บำบัดนั่นเอง
เพลงที่แนะนำให้ลองฟัง: Nylon Wire, To Be Felt, Geisha
เหมาะสำหรับคนที่ชอบ: The Murder Capital, Do Nothing, Yard Act
อ่านต่อ Water From Your Eyes สองศิลปินดูโอ้กับเพลงป๊อปชวนโยกสุดอันตราย
แบม นักเขียนน้องเล็กที่ชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงในเวลาเดียวกัน อดีตเพจ Listenist