Zeedox กลับมาสู่เริ่มต้นของตัวเองอีกครั้งในอัลบั้มล่าสุดของเขา กับ White T-Shirt ที่รวบรวมเพลงอัลเทอร์เนทีฟป็อป/ร็อกที่ปล่อยในปีนี้ไว้พร้อมเพลงใหม่อีก 4 เพลงมาให้ทุกคนได้ฟัง หลังจาก EP ที่ผ่านมาอย่าง Untitled ของเขานั้นได้ทำการทดลองทางซาวด์อย่างบ้าคลั่งหลุดออกจากกรอบของตัวเองไปไกล เหมือนถูกกลืนด้วยแรงบันดาลใจและพลังงานจากอีกวงหนึ่งที่เขาเป็นมือกีตาร์อยู่อย่าง LEPYUTIN พอเห็นเขากลับมาทำเพลงป็อปอีกครั้งก็รู้สึกประหลาดเหมือนกันที่เราต้องพูดว่า “คิดถึง” สไตล์นี้ของเขาอยู่นะ
White T-Shirt เหมือนพาทุกคนกลับมาที่จุดเริ่มต้นของซีที่เป็นเด็กวัยรุ่นใส่เสื้อยืดอีกครั้ง ที่มันพร้อมจะถูกละเลงด้วยสีอะไรก็ได้ลงไปในนั้น แต่ด้วยความเป็นเสื้อยืดมันเลยไม่มีอะไรซับซ้อนมากมาย เหมือนกับดนตรีในอัลบั้มนี้ที่หลายเพลงนั้นขึ้นด้วยกีตาร์โปร่งเป็นส่วนใหญ่ และให้อารมณ์พาไปว่าเพลงนี้จะนำทุกคนไปสู่ความรู้สึกแบบไหน
เปิดอัลบั้มมา ก็ทำให้เราตกหลุมรักได้ตั้งแต่ คิดถึงแต่ … ซึ่งท่ามกลางดนตรีบอสซ่าที่อบอุ่นหัวใจด้วยกีตาร์สองตัว เครื่องสายและเครื่องเป่าที่มาช่วยอธิบายความรู้สึกดี ๆ ที่อัดแน่นอยู่เต็มอก เนื้อเพลงกลับปากไม่ตรงกับใจเหมือนใช้สมองในการป้องกันตัวเองอีกขั้น โดยเพลงนี้ก็ได้ Rollkeys ศิลปินหญิงรุ่นใหม่มาช่วยคอรัสให้ในช่วงครึ่งหลัง เหมือนเสียงในจินตนาการที่พร่ำเพ้อถึงอีกฝ่ายว่าเขาก็คงรู้สึกเหมือนกันได้อย่างกลมกล่อม
เพลงนี้เองที่เราคิดว่าชูจุดเด่นที่สุดของตัวซีออกมาได้อย่างดี ส่วนตัวเราเป็นคนที่ชอบการเขียนเนื้อเพลงของซีมาก ๆ ตั้งแต่สมัยอยู่ Sanamluang Music แล้ว โดยเฉพาะเพลง รักเธอใหม่ หรือ คิดก่อนคิด ที่บรรยายความรู้สึกที่ข้างในด้วยภาษาที่เรียบง่ายได้อย่างถึงอารมณ์มาก ซึ่งมักทำให้เรานึกถึงเพลงสมัยค่าย Bakery กำลังรุ่งเรือง ทั้งภาษา สไตล์การร้องและวิธีเรียบเรียงคำให้มีเสน่ห์ หรือดนตรีก็ดี ทำให้เราคิดว่าเซ้นต์ป็อปของซีก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
สิ่งนี้ยิ่งตอกย้ำให้เราเห็นชัด ๆ ในเพลง 7 night (surfing) ได้อย่างดี กับกีตาร์ไฟและกีตาร์โปร่งที่สอดประสานกันได้อย่างอารมณ์ดี พร้อมปั้นแต่งด้วยกลองและเบสเบา ๆ ก่อนจะเหยียบก้อนแล้วปล่อยพลังในช่วงท้ายได้อย่างสนุกสนาน รวมถึงอีก อยากบอกเธอ, Lies The Wall, Vinyl Spin และ แค่บอกฉัน ที่เป็นอัลเทอร์เนทีฟป็อปใกล้ ๆ กัน ต่างมีลุกเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ ลูปฮุกพร้อมด้วยไลน์กีตาร์เท่ ๆ ที่ฟังสบายเหมาะกับการฟังระหว่างทำนู่นทำนี่ไปด้วย
สองเพลงสุดท้ายที่เราอยากพูดถึงก็น่าสนใจไม่แพ้กัน คือ Darn (part 2) ที่จัดดนตรีบลูส์เข้ม ๆ ให้เราหน้าบี้ตาม ก่อนจะเร่งจังหวะได้อย่างเร้าใจ และสไตล์การร้องแบบ spoken word ที่เป็นวิธีที่ไม่ค่อยเห็นศิลปินไทยคนไหนใช้กัน ที่บทสนทนาอันร้อนแรงก็ล้อไปกับไลน์กีตาร์อันเดือดพาลได้ลงตัวสุด ๆ
ส่วนเพลงสุดท้ายอย่าง Plastic ที่เปรียบเปรยหัวใจที่ไม่มีใครต้องการราวกับขยะสิ่งแวดล้อม บอกเล่าผ่านกรันจ์ที่มีกลิ่นอายของยุคซีแอตเทิล เรียกว่าคลาสสิกตามเนื้อเพลงเลยจริง ๆ ซึ่งท่อนโซโล่ก็ซัดกันนัวสุด ๆ แถมใส่จิตวิทญญาณร็อกแอนด์โรลได้สุดเหวี่ยงไปเลย ยิ่งการเร่งจังหวะในช่วงท้ายคือกะเอาตายเลยทีเดียว ซึ่งเป็นสองเพลงโปรดของเราในอัลบั้มนี้เลย
หลังจากฟังจบทั้งอัลบั้ม สำหรับเรา White T-Shirt คือการหวนกลับสู่จุดเริ่มต้นของ Zeedox อย่างใจเย็นและจริงใจที่สุดในรอบหลายปี มันคือการปลดเปลื้องเลเยอร์ทั้งหมด เหลือเพียงเสียงกีตาร์โปร่ง ความซื่อของเมโลดี้ และถ้อยคำที่เหมือนพูดกับตัวเองในกระจกห้องนอน ชายหนุ่มที่เคยซ่อนตัวในความซับซ้อนของเมโลดี้เหล่านั้น กลับมาสวมเสื้อยืดเรียบ ๆ ตัวเดิมอีกครั้ง
อัลบั้มนี้มันก็ทำให้เราเห็นภาพของซีบนเวทีได้ชัดขึ้น ในการเป็นศิลปินอัลเทอร์เนทีฟที่มีทั้งด้านป็อปและร็อกได้อย่างลงตัว ซึ่งถ้านับจาก EP ก่อน ๆ ที่ทดลองอย่างจัดจ้านกว่านี้ มันทำให้เราไม่ค่อยแน่ใจว่าโชว์ของซีจะเป็นแบบไหนเหมือนกัน แต่อัลบั้มนี้กลับทำให้เราอยากกลับไปดูโชว์ใหม่ของซีเหมือนกันนะ
ติดตาม Zeedox ได้ที่ Facebook, Instagram และ Youtube
ชอบไปคอนเสิร์ตเพราะเป็นกิจกรรมที่ทำคนเดียวได้ และยังชอบแนะนำวงดนตรีใหม่ ๆ ผ่านตัวอักษรตลอดเวลา